na boisku

См. также в других словарях:

• boisko — n II, N. boiskokiem; lm D. boiskoisk 1. «równy, ubity teren, zwykle porosły trawą, przystosowany do ćwiczeń, zawodów i gier sportowych» Boisko siatkowe. Boisko do piłki nożnej. Grać w piłkę na boisku. Biegać po boisku. 2. reg. «środkowa część… …   Słownik języka polskiego

• badminton — m IV, DB. a, Ms. badmintonnie, blm «gra zbliżona do tenisa, rozgrywana na boisku o określonych wymiarach, przedzielonym siatką, polegająca na przebijaniu z powietrza rakietką przez siatkę małej plastykowej lotki; kometka» Turniej badmintona.… …   Słownik języka polskiego

• golf — I m IV, D. a, Ms. golffie; lm M. y 1. B.=D. «gra sportowa polegająca na podbijaniu specjalnym, zakrzywionym na końcu kijem małej piłeczki tak, by trafiała kolejno do każdego z dołków rozmieszczonych na boisku» Grać w golfa. Trenować golfa. 2.… …   Słownik języka polskiego

• megafon — m IV, D. u, Ms. megafonnie; lm M. y «głośnik tubowy lub zespół głośników (we wspólnej obudowie) odtwarzający dźwięki z dużą mocą, stosowany zwykle na ulicach, placach, dworcach itp.» Zainstalować megafony na boisku. Mówić, ogłaszać coś przez… …   Słownik języka polskiego

• piątka — ż III, CMs. piątkatce; lm D. piątkatek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 5» Napisać, podkreślić, skreślić piątkę. 2. «stopień szkolny oznaczający ocenę bardzo dobrą» Piątka z matematyki, z polskiego. Dać, postawić komuś piątkę. Uczyć się, umieć coś na …   Słownik języka polskiego

• porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• poskakać — dk IX, poskakaćaczę, poskakaćaczesz, poskakaćacz, poskakaćał 1. pot. «wykonać pewną liczbę skoków, spędzić jakiś czas na skakaniu» Poskakał sobie w dal na boisku. 2. pot. «spędzić pewien czas na bieganiu, tańcach» Poskakać sobie na zabawie …   Słownik języka polskiego

• pozycja — ż I, DCMs. pozycjacji; lm D. pozycjacji (pozycjacyj) 1. «położenie czegoś w stosunku do czegoś innego; miejsce, w którym coś jest określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów itp.» Określić pozycję statku. 2. «układ, położenie… …   Słownik języka polskiego

• pressing — m III, D. u, Ms. pressinggiem sport. «w niektórych grach zespołowych: agresywne krycie, pilnowanie przeciwników na całym boisku» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

• ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… …   Słownik języka polskiego